Lata dwudzieste, lata trzydzieste... W przedwojennej Polsce- Maja i Jan Łozińscy

Tytuł:W przedwojennej Polsce. Życie codzienne i niecodzienne

Autor: Maja i Jan Łozińscy

Wydawnictwo: Wydawnictwo Naukowe PWN

Liczba stron:284

6/10

Maja i Jan Łozińscy są badaczami obyczajów i życia Polaków w XIX wieku i okresie międzywojennym. W swoich pracach wykorzystują fragmenty pamiętników, wspomnienia, relacje oraz prasę, czy literaturę z tamtych lat, a wszystko to wzbogacone jest dużą ilością archiwalnych zdjęć, plakatów, ogłoszeń itp. Książka "W przedwojennej Polsce. Życie codzienne i niecodzienne" to reportaż, w którym anegdoty, relacje literackie i wspomnienia znanych postaci tworzą opowieść o jednym z najciekawszych okresów w historii Polski.

Jakoś tak nie mogę odejść od książek o tematyce historycznej. Znowu odwiedziłam TAK Czytam i znowu nie wyszłam stamtąd z pustymi rękami, a ta pozycja to jedna z tych, które "wybierają mnie", kiedy wchodzę do księgarni i głaskam je grzbietach. Ale do rzeczy.

Książka podzielona jest na osiem rozdziałów:

1. Początki

2. Pejzaże miast

3. Na wsi we dworze, w pałacu

4. Czas zabaw i bankietów

5. W kinie, w kabarecie

6. W podróży

7. Automobiliści, lotnicy i inni

8. Ostatnie lata

Każdy z nich zawiera wiele wiadomości o danym aspekcie życia Polaków w dwudziestoleciu, wszystko to okraszone licznymi, naprawdę ciekawymi i pozwalającymi poczuć klimat tamtych lat zdjęciami.

Język, jakim napisana jest książka sprawia, że czytelnik zapomina, iż czyta książkę o wydarzeniach z historii. Wspomnienia osób takich, jak Monika Żeromska, Maria Kuncewiczowa, czy Jarosław Iwaszkiewicz są idealnie wplecione w opowiadaną historię, dodając jej jednocześnie wiarygodności, ale też pewnej lekkości, dzięki której czytelnik oczami wyobraźni widzi świat sprzed dziewięćdziesięciu lat; odwiedza kina, modne wówczas restauracje, czy uczestniczy w przyjęciu organizowanym we dworku. 

Największą zaletą są chyba zdjęcia. Z wielką przyjemnością analizowałam niemal każde. Myślę, że współczesny człowiek nie zdaje sobie sprawy z tego, jak barwnym okresem było dwudziestolecie międzywojenne. Mimo tego, że po ponad stu dwudziestu latach rozbicia, a wręcz nieistnienia, Polska odradzała się z popiołów, mimo zróżnicowania cywilizacyjnego społeczeństwa, spowodowanego zaborami, Polacy wręcz upajali się odzyskaną wolnością, inwestowali w rozwój kultury, sztuki i życia towarzyskiego i dokładali wszelkich starań, by odbudować kraj, który nie będzie "odstawał" od zamożnego zachodu i będzie miejscem spokojnego i dobrego życia dla jego mieszkańców. Co ciekawe, wiele udało się wtedy osiągnąć i po lekturze tej książki zastanawiam się mocno, jak wyglądałby nasz kraj, gdyby nie II wojna światowa. 

Jedynym mankamentem jest według mnie zbyt długi rozdział o lotnikach i automobilistach. Po prostu niezbyt interesuje mnie ten temat, który jako jedyny został opisany w najdrobniejszych szczegółach, podczas gdy pozostałe zawierają w sobie wiele informacji, ale w bardziej ogólnej formie. 

Nawet jeśli nie jesteś miłośnikiem historii, to z czystym sumieniem polecam Ci "W przedwojennej Polsce. Życie codzienne i niecodzienne". Książka jest napisana tak, że nawet nie zorientujesz się, że przyswajasz fakty historyczne. Według mnie jest idealna na sobotnie popołudnie, kiedy z kubkiem gorącej herbaty, zawinięci w kocyk i z kotem (psem, chomikiem, żółwiem...) na kolanach chcemy się zrelaksować przy dobrej, ale niezbyt męczącej lekturze. Połączenie przyjemnego z pożytecznym- czego chcieć więcej?